Verrast door de warme zorgparktijk - Psycholoog Judith Boel

Achter de bescheidenheid van deze collega smeult een vuur. Het vuur van grote ontdekkingen in het belang van de mens. Stel je voor, denkt Judith Boel, dat je het leven van heel veel mensen met een hersenziekte comfortabeler kan maken. Deze gedachte drijft haar.

Judith promoveerde in 2018 op onderzoek naar de ziekte van Parkinson. Wat is het verloop van deze ziekte? Is het gunstig om vroeg te starten met medicatie? En in welke hersenkern kan bij behandeling met diepe hersenstimulatie de tip van de elektrode het best geplaatst worden? Dat waren de vragen die zoal aan de orde kwamen.

Belangrijke stap in de medische wetenschap

Judith deed de data-analyse binnen een groter onderzoek, waarbij elektroden waren geïmplanteerd in twee groepen patiënten (bij iedere groep in een verschillende hersenkern). In beide groepen werd gekeken naar het effect op de motoriek en naar cognitieve, psychiatrische en psychosociale uitkomsten. De conclusie was verrassend helder en een belangrijke stap vooruit voor de medische wetenschap.

In gesprek

In 2017 begon Judith haar werkzaamheden als psycholoog bij Amstelring. Wat haar opvalt is het belang om écht contact te maken met de persoon die je in behandeling hebt. En om daarbij helemaal open en onbevooroordeeld te zijn.

‘Neem het voorbeeld van de bewoonster die protesteert als zij voor de koffie van haar kamer wordt gehaald. Misschien wil deze mevrouw wel liever op haar kamer blijven. Of misschien wil zij geen koffie maar iets anders? Het is een simpel voorbeeld, maar wel illustratief. Het risico bestaat altijd dat je je eigen waarden op iemand projecteert. Koffie is gezellig! Gezelligheid is goed voor u! Met goede bedoelingen kun je mensen soms enorm te kort doen.'

'Leer elkaar kennen, zou ik willen zeggen. Blijf nieuwsgierig. Blijf in gesprek. We zijn aan onszelf en de ander verplicht om steeds opnieuw op zoek te gaan naar de achtergronden van bewoners, hun wensen en hun reacties.’

Teamsport

Judith is enthousiast over de samenwerking bij Amstelring. ‘Verzorgenden, verpleegkundigen, artsen, ergotherapeuten, vrijwilligers, familie… ik vind het mooi om te zien hoe we allemaal iets toevoegen vanuit onze eigen expertise. Het is net als bij een teamsport. Je hoeft niet alles te kunnen. Je hoeft zelfs niet alles te begrijpen wat de ander doet. Je moet erop vertrouwen dat hij of zij het goed doet. Dat dit gewoon kan, vind ik een fijne ervaring.’