'Ik wil een ‘mogelijkmaker’ zijn'

De keuze voor de opleiding Media en informatiemanagement aan de Hogeschool van Amsterdam bleek niet de juiste. Dus plakte Matthijs er een studie geschiedenis aan vast. “Die studie heb ik niet afgerond, maar ik heb op de UvA wel mijn vrouw ontmoet, dus in die zin was het succesvol”, geeft Matthijs lachend aan.

“Na mijn studie werkte ik bij een uitgeverij. En mijn laatste baan was bij Ikea op de recovery afdeling, tussen winkel en klantenservice in. Daar bemoeide ik mij met kwaliteitsmeldingen van geretourneerde spullen. Onze 2 kinderen gingen in 2021 beiden naar de basisschool en toen was er tijd om na te denken over wat ik nu echt wilde. En zo werd het uiteindelijk de ouderenzorg. Nooit gedacht eigenlijk, want ik had daar beelden bij van ouderen die voor zich uit staren. Gelukkig blijkt dat beeld niet te kloppen.”

De term Blijmaker blijkt echt een aandachtstrekker. Amstelring kreeg zo’n 160 reacties op de advertentiecampagne, waaronder ook van Matthijs. “De titel valt op en geeft goed aan wat je gaat doen: iemand een fijne dag bezorgen. Het is gericht op wat mensen nog kunnen, niet op ‘wij verzorgen jou’. Deze sociale insteek, de andere manier van omgaan met mensen die dementie hebben, daar sloeg ik op aan. Voor mij is een blijmaker vooral een mogelijkmaker."

"Het sollicitatiegesprek was ook heel leuk. Er werd vooral gekeken naar competenties, wie je bent, wat je meebrengt. Dat de opleiding on the job is, vind ik ook een voordeel. Dat maakt het voor mij heel laagdrempelig.”

Matthijs: “Het hele traject vind ik ontzettend leerzaam. Iedereen is super gemotiveerd, het enthousiasme is heel hoog. De tijd vliegt ook in zo’n verkorte opleiding. Door de stage die we liepen ging alles gelijk meer leven. De ontvangst en begeleiding in locatie De Makroon was heel warm. Een fijne plek om stage te lopen, ondanks dat het allemaal nog wat ‘klassieker’ gaat. De aandacht ligt daar meer op de medische kant, op het zorgen."

“Het geeft wel een interessante en mooie inkijk hoe om te gaan met mensen die al in een vergevorderd stadium van dementie zijn. Hoewel ik sommige dingen misschien anders zou doen, heb ik daar veel geleerd. In ieder geval smaakt het naar meer. Binnenkort start ik met de opleiding voor helpende plus en uiteindelijk wil ik doorgroeien naar verpleegkundige."

In de opleiding zit ook de ‘sociale benadering van dementie’, ontwikkeld door de Tao of Care. Mensen met dementie hebben zorg en medische begeleiding nodig, maar hebben ook behoefte aan aandacht voor de impact van de ziekte op hun dagelijkse leven en dat van hun naasten.

Matthijs: "Voor mij is het belangrijk dat je uitgaat van wat mensen kunnen. De mensen moeten zich bij ons net zo thuis voelen als in hun eigen huis. En ze moeten hier kunnen zijn wie ze altijd waren: vader, moeder, met hobby's en interesses, met een geschiedenis en karaktereigenschappen en met familie en vrienden. Het gaat er niet om dat mensen de hele dag beziggehouden worden. Wel dat zij om 11 uur kunnen opstaan, dat ze kunnen helpen als ze willen, dat ze kunnen bakken, schilderen, dansen. Hoe kan ik ervoor zorgen dat wat zij willen en kunnen mogelijk wordt? En hoe kan familie een rol blijven spelen? Voorop staat dat we respectvol zijn naar elkaar en niet over elkaar maar met elkaar spreken.”

Matthijs is goed ingewerkt. Vooral de stage en de goede begeleiding heeft daaraan bijgedragen. De zorgcoördinator van de nieuwe locatie is straks aanspreekpunt bij alle vragen.

“Verder is het ontdekken en aftasten; learning on the job, flexibel zijn. Je komt ergens waar alles nieuw is, alles nog ontdekt moet worden. Juist omdat we met een nieuw team starten kunnen we het anders gaan doen. Iedereen zit er met dezelfde ambitie in. Ook de mensen die al jarenlange ervaring in de zorg hebben. Heel bijzonder is dat we het als nieuw team, met nieuwe bewoners en hun familie gaan doen. Een gemêleerde groep mensen, jong en ouder, ervaren en onervaren in de zorg. Een mooie balans. We gaan er met elkaar iets moois van maken!