Met hart voor...
gezelligheid

Is het goed weer? Dan wordt er een wandeling gemaakt. Er zijn creatieve activiteiten te doen en er wordt ook flink geschaakt op de dagbesteding, vertelt Ian. “Ik heb leren schaken van de mannen die naar ons toe komen. Ik kan het nog niet heel goed, maar wel een beetje. Ik begin nu wat potjes te winnen en heb er ook een persoonlijke hobby bij. Dat had ik niet gedacht.” 

Inmiddels werkt hij alweer 5 jaar bij Amstelring, waar hij tijdens zijn studie SPH terecht kwam voor een stage bij de dagbesteding. “Ik las waar ze bij Vreugdehof naar op zoek waren en dat trok me aan. Ik wilde graag kennismaken met de doelgroep, omdat ik daar nooit eerder mee gewerkt had.” Cliënten die bij de GGZ-dagbesteding van Vreugdehof komen wonen allemaal nog thuis en komen één of enkele dagen per week voor een leuke dag.

Na een prettig gesprek met de stagebegeleider was hij enthousiast. “Ik zag dat ik er veel kon leren, vrijheid kreeg om dingen te doen. Het beviel zo goed dat ik na mijn stage als flexer voor 1 á 2 dagen in de week kon blijven werken.” Na een pittige coronatijd, waarin er geen dagbesteding en dus geen werk was, kwam er een plek vrij op de afdeling. “Ik kon zo beginnen en hoefde niet eens te solliciteren. Ik kreeg ook meteen een vast contract, die waardering was heel fijn. Nu werk ik hier ruim een jaar 4 dagen in de week.” 

Als stagiair was Ian boventallig en kon hij soms iets bijzonders doen met een cliënt. “Ik ben een keer naar Ajax geweest met een cliënt, dat was heel leuk, die individuele aandacht. Als vaste werknemer moet ik meer gericht zijn op het welzijn van de hele groep, dat iedereen een leuke dag heeft. En ik heb uiteraard meer verantwoordelijkheden.” 

Elke dag is anders op zijn werk, vertelt Ian. Zo zijn de spelletjes als Rummikub, Scrabble of Mens erger je niet nog altijd populair. “We maken kaarten die we verkopen, van dat geld kopen we vervolgens weer nieuwe knutselspullen. We hebben een kaarsenmakerij waar mensen lekker met hun handen bezig kunnen zijn. De kaarsen verkopen we bij de receptie. En we kletsen ook veel over het nieuws, waar mensen mee bezig zijn.” Er is een leesclub, er wordt veel gebakken en bewogen. “Sommige cliënten zijn ook buiten de dagbesteding vrienden geworden. En anderen hebben vanwege de mobiliteit vooral contact via de telefoon.”

Het werken met ouderen past goed bij hem, vooral omdat ze rustig zijn, net als Ian. “Daardoor heb ik een goed effect op de mensen. Ik heb ook met kinderen gewerkt, maar ik vond het te druk. Al die geluiden maakten mij ook druk. Met de ouderen is het rustiger, zonder alle prikkels. Dat zorgt voor een prettige sfeer.” Het werk past ook goed bij Ian, die het leuk vindt om dingen te organiseren. “Ik ben niet zo heel creatief met m’n handen, maar vind het wel leuk om te kijken of ik een vrijwilliger kan vinden die iets kan laten zien, of iets met de mensen kan doen. En het is heel fijn om te merken dat de cliënten waarderen dat je er bent voor ze. Dat maakt mijn werk zinvol. Dat past beter bij mij dan een baan op een kantoor, daar zou ik doodongelukkig van worden.”

Het team waar Ian in werkt is klein, er zijn 2 collega’s, stagiaires en vrijwilligers. Op de meeste dagen zijn er 14 cliënten. “Ik vind het leuk om stagiaires te begeleiden, ze iets te leren en te helpen bij hun ontwikkeling. Ik zie mezelf ooit wel het onderwijs in gaan, maar ik wil eerst meer werkervaring opdoen.” Daarnaast stuurt hij ook de vrijwilligers aan die aanwezig zijn. Er zijn enkele vaste vrijwilligers die wekelijks dezelfde activiteit komen doen, zoals bloemschikken of lezen. 

Er is altijd een warme sfeer op de afdeling, vindt Ian. “Iedereen mag zichzelf zijn, iedereen wordt geaccepteerd en als iemand onverwacht reageert, dan is daar ook ruimte voor en wordt er niet geoordeeld.” Als iedereen met een goed gevoel naar huis gaat, is zijn dag geslaagd, aldus Ian. “Daar zijn we immers voor. Mensen weten wat wij bieden en zijn daar ook tevreden mee. Als zij blij naar huis gaan, ga ik dat ook.”