Digitale zorg vult de fysieke zorg aan

Hoe kunnen we het werk makkelijker, leuker en sneller maken voor medewerkers? En tegelijkertijd het leven van de cliënt leuker maken, de kwaliteit van leven verhogen en de eigen regie en zelfredzaamheid bevorderen? Het zijn niet de minste vragen om op je bord te hebben liggen. Gelukkig vindt Romy Claassen het heel leuk om met vernieuwingen bezig te zijn.

Na een studie Ergotherapie en een master Sociologie belandde ze bij een bedrijf waar afgestudeerde studenten die in zorg en welzijn willen werken, verschillende opdrachten voor zorgorganisaties kunnen doen. “Mijn derde en laatste opdracht was bij Amstelring, waar ik me 9 maanden lang mocht bezighouden met het uitvoeren van het projectplan voor innovatie, op het gebied van arbeidsbesparende projecten. Dat vond ik de leukste opdracht en zo ben ik bij Amstelring blijven plakken.” 

De markt voor zorgtechnologie gaat hard, er komt altijd weer iets nieuws op de markt. Van apps tot zorgrobots, er zijn veel technologische middelen beschikbaar bij allerlei zorgvragen. “We hebben daarom de Zorgtechnotheek in het leven geroepen, een soort bibliotheek vol met zorgtechnologie. Hier kunnen collega's laagdrempelig producten uitproberen en inzetten. Ze vinden er producten die hulp kunnen bieden, met informatie en filmpjes én een aanvraagformulier. Zo kunnen medewerkers zelf zoeken naar middelen en zien of iets bij hun vraag past.” 

Binnen 4 jaar wil Amstelring dat 30% van de zorg digitaal is of op afstand, om zo de zorgcapaciteit te vergroten. Doelen zijn daarnaast om de kwaliteit van de behandeling te verbeteren, zorgcapaciteit vrij te maken, cliënten meer eigen regie en vrijheid te geven en hen langer en prettiger thuis te laten wonen. Ook is er meer focus op welzijn, op leuker en gezonder oud worden. 

Als programmamanager van Amstelring Digitaal sluit Romy aan bij regionale overleggen, zit ze in een groepsapp met vakgenoten die casussen overleggen en bezoekt ze zorgorganisaties om te vragen waar ze tegenaan lopen. Ook worden er ervaringen uitgewisseld.

Met zoveel middelen op de markt, is het lastig om niet als eerste stap meteen een middel te kiezen. “We starten daarom altijd met de vraag: wat hebben we nodig of wat is het probleem? Past dit bij onze visie en missie? En welke resultaten willen we zien? Daarna kijken we pas naar een passend middel. En er is ook al veel bekend over wat er werkt, bijvoorbeeld door ervaringen van andere organisaties.” Samen met collega’s bekijkt ze naar middelen om de zorgcapaciteit te vergroten en cliënten langer de eigen regie te laten houden. Hoe kan een cliënt langer thuis blijven wonen? 

Beeldzorg is al bewezen als behulpzaam, aldus Romy. “Dus dat zijn wij ook begonnen in te zetten in de wijkzorg. Dit is een interessante oplossing om de zorgcapaciteit te vergroten en cliënten langer thuis te laten wonen.”

Het werk is uitdagend en dat past bij haar, vertelt ze. “Ik kan hier alles in kwijt, het is zulke complexe problematiek. Mensen hebben soms wel 10 verschillende medicijnen en allerlei fysieke problemen waar je mee aan de slag moet. En soms is er geen oplossing te vinden voor een probleem, dat kan ook heel leerzaam zijn.” Er zijn ook de moeilijke gevallen waar ze mee te maken krijgt, mensen met dementie in schrijnende situaties, met families die het zwaar vinden. “Dat zijn lastige situaties waar veel uitdaging in zit.”

Om de technologische ontwikkelingen binnen Amstelring verder te helpen, is het idee van een groep zorgtechnologie ambassadeurs bedacht. “Dat is de voorlopige naam voor mensen die gaan helpen bij de inzet en het gebruik van nieuwe en al aanwezige zorgtechnologie. Zij worden ook het aanspreekpunt voor vragen hierover. Zij kunnen ons ook meer vertellen over wat zij op de werkvloer horen, wat er speelt en waar medewerkers tegenaan lopen. Dat kan ons weer helpen bij het implementeren van dingen.” De ambassadeurs zijn er ook ter ondersteuning van nieuwe projecten, zoals bij het opendeurenbeleid op de PG-afdelingen. “De ambassadeur kan dan helpen bij het inzetten van GPS-trackers.” 

Om al deze veranderingen te omarmen, zijn er verschillende uitdagingen die Amstelring Digitaal onderweg tegenkomt, en tegen zal komen. “Zoals de digitale vaardigheden van collega’s. We zien dat ze het soms spannend vinden om met technologie te werken. Een groot deel van de collega’s is wat ouder en is minder thuis in computers en technologie.” Soms is er de angst dat technologie hun werk zal overnemen. “Maar het is echt ter ondersteuning bedoeld. Het is dus een grote uitdaging om hen anders te laten kijken en denken over technologie. Ze moeten erop gaan vertrouwen, en niet meteen afhaken als iets een keertje niet goed werkt. Dat vraagt om behoorlijk wat verandermanagement.” 

Met de vergrijzing op komst, zal de zorg moeten veranderen. Een combinatie van digitale en fysieke zorg past daar het beste bij, daar is Romy van overtuigd. “Ik hoorde laatst een interessant voorbeeld. Een mevrouw kwam uit het ziekenhuis en ging thuis revalideren. Ze had hulp nodig bij de medicatie en het douchen. Maar op de route van de wijkzorg was geen tijd om beiden te combineren. Dus dat was het antwoord dat mevrouw kreeg. Maar bied je een combinatie van digitale en fysieke zorg, dan kan iemand bijvoorbeeld om 8 uur ‘s ochtends met beeldzorg gebeld worden om hulp te krijgen bij het nemen van de medicatie, en later in de ochtend fysieke hulp krijgen bij het douchen.” 

Bij het inzetten van digitale middelen is het wel belangrijk dat het sociale aspect niet uit het oog verloren wordt. “Daar zijn natuurlijk weer andere mogelijkheden voor. Maar we horen landelijk veel geluiden dat mensen de beeldzorg ook als warm ervaren, ze spreken dan wel met iemand.” 

Er zullen uiteraard ook altijd cliënten zijn die geen technologie in huis willen. “Dat zal een uitdaging blijven, maar veel vinden het juist wel leuk. Soms moeten we de familie overtuigen dat iets handiger kan zijn, bijvoorbeeld door via beeldzorg hulp te bieden bij medicatie in plaats van te willen dat er meerdere keren per dag iemand langskomt. Hier zullen in de toekomst niet altijd meer de handen voor zijn.” 

Daarbij draait het om de juiste informatie overbrengen en de inzet van medewerkers. “We willen graag dat collega’s hulp en ondersteuning kunnen bieden, maar dan moeten zij soms ook over wat drempels stappen.” We hopen dat het digitale team daarbij kan helpen. Zij kunnen bijvoorbeeld een paar keer bij een cliënt langs om ze te helpen met iets nieuws, om ze er vertrouwd mee te laten worden.” 

In de toekomst ziet Romy meer mogelijkheden om in contact te staan met de werkvloer en de praktijk. Cliënten laten meedenken over eventuele oplossingen en medewerkers en behandelaren hierbij betrekken. “Er zou meer input kunnen komen vanuit de cliënten, familie en mantelzorgers om er nog meer een samenwerking van te maken. En ook locaties kunnen ons benaderen met vragen of kwesties die ze graag willen oplossen.” 

Met de komst van de ambassadeurs hoopt Romy dat het team meer gevoed zal worden met vragen en feedback uit de praktijk. “Als zij ons meer informatie geven, kunnen wij vraaggestuurd gaan werken. En uiteindelijk zal dat helpen bij het verbeteren van de werkomstandigheden van de medewerkers en de verbetering van levenskwaliteit van de cliënten.”